Do grona
najsławniejszych poetów Młodej Polski należeli:
- Kazimierz Przerwa-Tetmajer
- Jan Kasprowicz
- Leopold Staff
Kazimierz Przerwa Tetmajer (ur. 12 lutego 1865 w Ludźmierzu, zm. 18 stycznia 1940 w Warszawie)
Poeta, nowelista, powieściopisarz. Swoją ówczesną sławę zbudował na dwóch mocnych podstawach: świetnej, pod wieloma względami nowatorskiej poezji oraz w wielu przypadkach słabszej artystycznie, ale za to trafiającej do masowego czytelnika twórczości prozatorskiej.
Za właściwy początek twórczości Tetmajera uznaje się wydane w 1891 Poezje, tom, który oprócz charakterystycznych dla późniejszej twórczości wierszy młodopolskich zawierał jeszcze liczne utwory dotyczące problematyki społecznej. Wydane w 1894 Poezje. Seria Druga przyniosły mu wielką sławę i popularność, którą ugruntowały wydane w 1898 Poezje. Seria trzecia. Stał się w swoich wierszach-manifestach wyrazicielem panujących w swoim pokoleniu nastrojów zniechęcenia i poczucia niemocy.

Jan Kasprowicz - żył w latach 1860 – 1926. Pisać zaczął już w szkole, jednak jego pierwsze dojrzałe utwory powstały dopiero podczas studiów.
W jego twórczości wyraźne są wpływy naturalizmu. Kierunek ten często łączył się z radykalną postawą społeczną. W twórczości młodzieńczej kontynuował tradycje romantyczne i pozytywistyczne. W dalszej twórczości miał miejsce zwrot ku katolicyzmowi i przejęcie franciszkańskiej afirmacji świata.
Znany jest jako twórca cyklów sonetów (np. Krzak dzikiej róży w Ciemnych Smreczynach) i hymnów (np. Dies irae, Moja pieśń wieczorna). Zajmował się także publicystyką (objął stanowisko redaktora w Kurierze Lwowskim).
Należał do drugiego pokolenia poetów Młodej Polski. Skamandryci mieli go za swojego mistrza. Poezję Leopolda Staffa bardzo mocno naznaczyła filozofia Nietzschego i franciszkanizm. Stąd w jego wierszach mowa o ideale mocy, projekcie człowieka scalonego.
Mnóstwo w tej twórczości myśli chrześcijańskiej, refleksji nad naturą boską, pochwały życia, prostych wartości ludzkich wyrażonych w wyrafinowanej niekiedy formie. Staff wątpi również w Boga, by uwierzyć w człowieka – ta dychotomia będzie stale obecna w jego poezji.
W jego twórczości pojawiają się też problemy moralne. Do jego najpopularniejszych dzieł należą: "Sny o potędze", "Dzień duszy", "Ptakom Niebieskim", "Gałąź kwitnąca"
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz